کشور بحرین

در این مقاله در خبرگزاری جبهه ۲۴ تلاش خواهیم کرد تا شما را با کشور بحرین آشنا کنیم :

پادشاهی بحرین کشوری است جزیره‌ای در خلیج فارس که ۶۶۵ کیلومتر مربع وسعت دارد. پایتخت آن منامه و زبان رسمی آن عربی است. بحرین به پنج استان تقسیم شده و تا ۳ ژوئیه ۲۰۰۲ دارای ۱۴ شهر بوده‌است. این کشور از ۳۳ جزیره تشکیل یافته که عمدتاً از دشت‌های بیابانی تشکیل می‌شوند و مرتفع‌ترین نقطه آن تنها ۱۲۲ متر ارتفاع دارد. بر اساس برآورد سال ۲۰۰۹ جمعیت بحرین ۷۲۷٬۷۸۵ نفر بوده که ۲۳۵٬۱۰۸ نفر از آن‌ها شهروندان خارجی هستند.

جغرافیا

بحرین ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت دارد. از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشته‌است. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است و منامه یعنی بزرگ‌ترین این جزایر پایتخت آن به‌شمار می‌آید. در بحرین روستا‌هایی هم هست که در فاصله‌های نزدیک به یکدیگر قرار دارند.
 به دلیل وسعت کم بحرین مسولان این کشور کوچک اقدام به پر کردن دریا و افزایش وسعت سرزمین خود کرده‌اند و با ساخت‌وساز‌های هدفمند پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند.  کشور بحرین ۵ استان دارد که عبارت‌اند از: عاصمه (استان پایتخت)،  جنوبیه،  شمالیه،  وسطی و محرق.  جزایر حوار متعلق به بحرین که در نزدیکی قطر واقع شده‌اند بخشی از استان جنوبیه هستند.

 بحرین آب‌وهوایی خشک با زمستان‌هایی معتدل و تابستان‌هایی بسیار گرم و مرطوب دارد.

اقتصاد

نفت و گاز طبیعی و ماهی و مروارید از منابع طبیعی این کشور است، اما کاهش ذخیره نفتی باعث شده تا بحرین در سال‌های اخیر به سمت فرآوری و تصفیه نفت حرکت کرده و به یکی از مراکز بانکی بین‌المللی تبدیل شود.  امروزه، اقتصاد کشور بحرین وابسته به بانکداری، هواپیمایی موفق و خدمات فرودگاهی، بنادر مجهز صنعتی، صنایع ساخت و تعمیر کشتی و ناو‌ها می‌باشد. بحرین اولین کشور حوزه خلیج فارس است که نفت در آن اکتشاف شده، ولی منابع نفت و گاز آن بسیار محدود است، اقتصاد سنتی بحرین وابسته به مروارید بوده، اما در حال حاضر بیشتر درآمد ساکنان بحرین از بانکداری و گردشگری تأمین می‌گردد .

 به هر روی نفت و فراورده‌های نفتی ۶۰٪ صادرات و درآمد دولت این کشور و همچنین ۳۰٪ تولید ناخالص داخلی بحرین را تشکیل می‌دهد. تنها صنعت سنگین داخلی این کشور تولید آلومینیوم است که در مقیاس فراوان تولید و عرضه می‌شود. واحد پول بحرین دینار است که هر یک دینار برابر با ۲/۶۵ دلار می‌باشد. بر پایه‌گذارش انجمن اقتصادی اجتماعی ملل غرب آسیا بحرین سریعترین رشد اقتصادی را در ژانویه ۲۰۰۶ در میان کشور‌های عرب داشته‌است. همچنین بحرین آزادترین اقتصاد را در جنوب غرب آسیا و بیست و پنجمین در جهان را در سال ۲۰۰۶ بر پایه‌گذارش وال استریت ژورنال و پایه شاخص‌های اقتصاد آزاد داشته‌است.

ساختار حاکمیت

 شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه از سال ۱۹۹۹ قدرت را در این کشور در اختیار دارد و در سال ۲۰۰۲ کشور را به یک پادشاهی مشروطه تبدیل کرده و عنوان خود را از امیر به پادشاه تغییر داد.  بحرین از سال ۱۷۸۳ تحت حکومت آل خلیفه قرار گرفته است. بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت سرپرستی کشور انگلستان درآمد و در سال ۱۹۷۱ اعلام استقلال کرد و ایران اولین کشوری بود که استقلال آن را به رسمیت شناخت.

استقلال از ایران

بحرین بر اساس اسناد تاریخی مدت‌ها تحت نظر و مدیریت سیاسی ایران قرار داشت. در سال ۱۹۶۸ با تصمیم انگلیسی‌ها به خروج نیرو‌های خود از منطقه شرق سوئز و خلیج فارس بحث بر سر وضعیت بحرین به اوج رسید. پیشنهاد انگلیسی‌ها تشکیل فدراسیونی از قطر و بحرین و هفت امیرنشین حاشیه خلیج فارس بود که با مخالفت شدید ایران روبرو شد، اما بالاخره ایران با استقلال بحرین موافقت کرد. 

نقش آفرینی منطقه ای

بحرین یکی از اعضای اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس است. مرکز ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در کشور بحرین قرار دارد. بحرین کشور ثروتمندی نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین می‌شود. این دو کشور با یک پل ۲۵ کیلومتری که به نام پل شاه فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد، به یکدیگر متصل می‌شوند.

انتهای پیام