نگهداری نیروی کار یا استخدام ؟
در فرآیند برنامه ریزی و حمایت سازمانی ، نگهداری نیروی انسانی مهمتر از جذب است.
به گزارش جبهه ۲۴ تنها ارگان رسمی خبری جبهه ایران اسلامی؛ علیرضا عباسی مولف کتب مدیریت استراتژیک و امور بین الملل بیان کرد : نیروی انسانی هر سازمان به عنوان مهمترین منبع راهبردی، در رسیدن به اهداف سازمانی نقش مهمی را ایفاء نموده و نیروی محرکه سازمان محسوب می شود. بنابراین تصورات و نگرش های آنان به شغلشان در حیات، کارآیی و اثربخشی سازمان اثرگذار می باشد.
از آنجا که منابع انسانی با ارزش ترین عامل تولید و مهمترین سرمایه و منبع اصلی مزیت رقابتی و ایجاد کننده قابلیت های اساسی هر سازمانی به شمار می‌آید، یکی از مؤثرترین راه های دستیابی به مزیت رقابتی در شرایط فعلی، کارآمدتر کردن کارکنان سازمانها است.
آنچه که در راستای توسعه منابع انسانی اهمیت دارد این است که بهبود منابع انسانی تنها با آموزش های فنی و تخصصی حاصل نمی شود، بلکه باید از راه های گوناگون به توسعه آموزش کارکنان پرداخت و این مهم، جز با اعمال برنامه‌های راهبردی در قلمرو مدیریت منابع انسانی، امکان‌پذیر نخواهد بود.
انسجام در برنامه‌های توسعه منابع انسانی مستلزم توسعه برنامه‌های توانمندسازی کارکنان است که مدیریت منابع انسانی نقش بسزایی در یکپارچه سازی و تلفیق این برنامه‌ها برای ارائه الگوی مناسب توانمند سازی کارکنان ایفا می‌کند .
تاکنون در مورد اهمیت نیروی انسانی و ضرورت توجه به این منبع مهم ، تحقیقات زیادی ارائه گردیده است و امروزه سازمان یا مدیری نیست که به این مهم آگاهی نداشته باشد، به همین منظور از سه فرآیند برنامه ریزی نیروی انسانی یعنی جذب، نگهداری و بهسازی نیروی انسانی، مهمترین آن را فرآیند نگهداری ذکر کرده اند و در صورتی که سازمانی در فرآیند های جذب و بهسازی نیروی کارآمد موفق باشد ولی در نگهداری آن کوتاهی کند و بنا به دلایلی زمینه های افت نیروی انسانی موجودش را فراهم نماید، در نیل به اهداف سازمانی اش دچار شکست خواهد شد و به عبارتی حتی اگر عملیات کارمند یابی، انتخاب، انتصاب، آموزش و سایر اقدامات پرسنل به نحو بایسته انجام شود، ولی بدون توجه کافی به امر نگهداری باشد، نتایج حاصل از اعمال مدیریت چندان چشمگیر نخواهد بود.
به همین دلیل است که مدیران و سازمان ها تلاش زیادی دارند تا بتوانند نیروهای خوب و کارآمدی را که جذب نموده اند حفظ نمایند و اصولاً سازمانی موفق خواهد بود که بتواند از تمایل به ترک خدمت کارکنان خود جلوگیری کرده و آن ها را به بقا و تداوم خدمت تشویق نماید. یکی از اقدامات مناسب جهت حفظ و نگهداری نیروی انسانی ، حمایت سازمانی است.
انسان بعنوان یکی از حلقه های توسعه به شمار می رود و دیگر منابع و فناوری بر محور منابع انسانی حرکت کرده و ماهیت پیدا می کنند. بدون شک نیروی انسانی کارآمد و خودانگیخته می¬تواند برای رشد خود، توسعه و دستیابی به هدف های برنامه ریزی شده سازمانی، بیشترین کارایی را داشته باشد.
به عبارت دیگر، تعهد کاری و واکنش عاطفی فرد نسبت به کار و همچنین بالا بودن سلامت روانی، میزان تولید و قابلیت کار را بالا می برد. سلامت روانی و جسمانی افراد یکی از ویژگی های مهم و مؤثر در روانشناسی سازمانی و روابط انسانی است.
حمایت سازمانی، حمایت یا کمکی است که کارکنان برای انجام موفقیت آمیز کار، به آن نیاز دارند. بعضی از عوامل کمکی عبارت اند از: بودجه کافی، تجهیزات و تسهیلاتی که برای انجام دادن کار مناسب است ، حمایت لازم از سایر واحدهای سازمانی ، در دسترس قرار دادن محصول با کیفیت و سرانجام وجود ذخیره کافی نیروی انسانی تحقیقات نشان داده اند که وجود حمایت در سازمان ها منجر به رفتار شهروندی افراد و نهایتا باعث افزایش کارآیی و اثر بخشی آن سازمان می شود.
حمایت سازمانی ادراک شده ، باورهای کلی کارمندان را درباره ی سازمان منعکس می سازد.این اعتقادها وباورها که عمدتا از تجربیات کاری ناشی می شود، برای کارمندان آشکار می کند که سازمان تا چه حد به کار وتلاش آن ها اهمیت می دهد وبرای کمک ومساعدت آن ها ارزش قائل است ، در ضمن به چه میزان مراقب سلامتی وبهزیستی آن ها است.
انتهای پیام
