ایران یا اسرائیل؟
بر اساس شاخص مورد استفاده در رده‌بندی کشور‌ها بر اساس قدرت نظانی به شاخص PWR یا شاخص قدرت جهانی معروف است. این شاخص در واقع ۵۰ فاکتور را برای رتبه‌بندی قدرت نظامی کشور‌ها در نظر می‌گیرد و فرمولی را ایجاد کرده که با استفاده از آن بتوان کشورهای پیشرفته از نظر فناوری را با کشورهای کوچک کمتر توسعه یافته مقایسه کرد.
فاکتورهای مقایسه
به گزارش جبهه ۲۴ به نقل از دیده بان از جمله فاکتورهای مورد بررسی در این شاخص نیروی انسانی، نیروی زمینی، نیروی هوایی، منابع طبیعی، نیروی دریایی، لجستیک و مالی. در زیرمجموعه نیروی انسانی فاکتور‌هایی مانند جمعیت، شبه نظامیان، سن ورود به نیروی نظامی، نیرو‌های فعال و نیرو‌های ذخیره مد نظر قرار می‌گیرد. در بخش مربوط به تجهیزان نظامی فاکتور‌هایی نظیر ناوگان آموزش دیده، قدرت ناوگان هوایی، ناوگان هلی کوپتر، ناوگان تهاجمی، راکت‌ها، قدرت تانک‌ها، هواپیمابرها، قدرت نیروی دریایی، نابودگر‌های نیروی دریایی، زیر دریایی، کشتی‌های گشت زنی، ناوچه‌ها، مین‌های دریایی و ناوگان نفت کش‌های کشور‌ها مقایسه می‌شود.
مالی و اقتصادی
در بخش مربوط به وضعیت مالی ایران و اسرائیل هم مسائلی نظیر میزان استقراض خارجی، بودجه نظامی، ذخیره ارزی و طلا مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از مقایسه شاخص قدرت‌های نظامی، ایران در بین ۱۴۰ کشور جهان رتبه ۱۴ از حیث امتیاز قدرت نظامی را برخوردار است. اسرائیل در این رده بندی رتبه ۲۰ ام را دارد.
جمعیت و سربازان آماده به خدمت
جزییات این شاخص نشان می‌دهد جمعیت ایران تقریبا ده برابر جمعیت اسرائیل است. ایران از حیث جمعیت با ۸۴ میلیون نفر، رتبه ۱۷ در بین ۱۴۰ کشور و اسرائیل با ۸.۶ میلیون نفر رتبه ۹۰ را دارد. در همین زیر شاخه تعداد نیروی انسانی آماده به خدمت دو طرف هم مورد مقایسه قرار گرفته است. به گزارش رویداد۲۴ ایران همچنین از این حیث با ۴۷ میلیون نیروی آماده به خدمت رتبه ۱۴ در بین ۱۴۰ کشور و اسرائیل با ۳.۶ میلیون نیروی آماده به خدمت در رتبه ۹۰ قرار گرفته.
با توجه به سن سربازی در ایران سالانه ۱.۳ میلیون نفر آماده به خدمت در کشور وجود دارند که این به معنی رتبه ۱۶ ایران از این حیث در جهان است. اسرائیل با ۱۲۰ هزار نیروی سالانه در رتبه ۸۵ قرار گرفته.
ر بین نیرو‌های نظامی ایران تنها ۵۲۵ هزار پرسنل فعال حضور دارند که رتبه ایران را در جهان به رتبه ۸ ارتقا داده‌اند. در اسرائیل ۱۷۰ هزار پرسنل نظامی فعال مشغول به کارند و رتبه این کشور در بین ۱۴۰ کشور مورد مطالعه، ۳۰ ام است.
نیروی نظامی ذخیره ایران با ۳۵۰ هزار نفر در رتبه ۱۷ جهان است. این رتبه در اسرائیل با ۴۶۵ هزار، چهاردهم است.
با در نظر گرفتن نهادی تحت عنوان بسیج، تعداد نیرو‌های شبه نظامی ایران بسیار قابل توجه است. ایران با ۱ میلیون نفر نیروی شبه نظامی در رتبه ۷ جهان از نظر تعداد نیرو‌های شبه نظامی ایستاده. این رقم در اسرائیل ۸ هزار نفر و رتبه ۴۹ جهان است.
رتبه جهانی و بودجه نظامی
وضعیت مالی ایران و اسرائیل هم در شاخص قدرت نظامی مورد مقایسه قرار گرفته است. در این شاخص ایران از اسرائیل عقب افتاده. ایران با ۱۴ میلیارد دلار بودجه دفاعی در رتبه ۲۰ جهان و اسرائیل با ۱۶.۶ میلیارد بودجه نظامی در رتبه ۱۷ ایستاده‌اند.
نیروی هوایی ایران و اسرائیل چه رتبه‌ای در جهان دارند؟
قدرت نیروی هوایی یکی از مهمترین شاخص‌های قدرت نظامی کشورهاست. ایران از زمان انقلاب تاکنون دسترسی به جنگنده‌های پیشرفته جهان نداشته. آخرین مدل جنگنده‌های پیشرفته‌ای که در ایران وجود داشته به قبل از انقلاب و جنگنده‌های اف-۱۴ برمی‌گردد. هرچند در این چهار دهه ایران سعی کرده از جایگزین‌های روسی یا مونتاژ داخلی استفاده کند، اما در حوزه جنگنده‌های نظامی مشکل جدی وجود دارد.
ایران از حیث تعداد جنگنده با ۵۱۹ جنگنده در رتبه ۲۴ و اسرائیل با ۵۹۵ جنگنده در رتبه ۱۹ قرار گرفته. در مورد جنگنده‌های تهاجمی رتبه ایران با ۱۶۱ جنگنده ۱۷ و رتبه اسرائیل با ۲۴۱ جنگنده تهاجمی ۱۳ است.
جنگنده‌های مختص حمله هم در این شاخص مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این جنگنده‌ها در واقع برای هدف قرار دادن اهدافی بر روی زمین و با هدف پشتیبانی از نیرو‌های زمینی مورد استفاده قرار می‌گیرند و مهمات مختلف هوا به زمین را حمل می‌کنند. برای مثال سوخو-۲۴ روسیه و اف-۳۵ آمریکا در این زمره قرار می‌گیرند. بمب افکن غول پیکر بی-۵۲ بوئینگ آمریکا هم در این فهرست جای می‌گیرد.
رتبه ایران و اسرائیل از حیث دسترسی به این نوع جنگنده‌ها برابر است. هر دو کشور ۲۳ جنگنده مختص حمله در بین ادوات جنگی خود دارند.
یک شاخص دیگر هم در بین جنگنده‌های نظامی حائز اهمیت است و آن هواپیماهای ترابری نیروی نظامی است. این هواپیما‌ها برای جابه جایی نیروی انسانی و ادوات جنگی در فاصله‌های زیاد کاربرد دارند. ناوگان حمل و نقل هوایی می‌تواند شامل هواپیماهای بوئینگ سی-۱۷ یا ایرباس سی ان-۲۳۵ باشد.
ایران به واسطه وسعت سرزمینی از این حیث رتبه بالاتری نسبت به اسرائیل دارد. رتبه ایران با ۸۵ هواپیمای ترابری، ۷ و اسرائیل با ۱۵ هواپیما، ۴۰ است.
قدرت ناوگان هواپیماهای آموزشی هم یکی از عناصر اثر بخش بر نیروی هوایی کشورهاست. انواع سکو‌ها و هواپیماهای آموزشی در این زیرمجموعه بررسی می‌شوند. ایران در این شاخص رتبه ۲۹ و اسرائیل رتبه ۱۹ جهان را دارند.
در حوزه جنگنده‌های ماموریت ویژه هم اسرائیل از ایران پیش افتاده. رتبه ایران در این زمینه ۲۲ و اسرائیل ۱۳ است.
تعداد هلیکوپتر‌های ایران هم از اسرائیل کمتر است. ایران ۹۹ فرورند هلیکوپتر دارد و در رتبه ۳۷ جهان ایستاده و اسرائیل با ۱۲۸ فروند هلیکوپتر رتبه ۳۱ را دارد.
هلیکوپتر‌های تهاجمی به طور جداگانه شمارش شده‌اند و ایران در این زمینه هم عقب‌تر از اسرائیل است. اسرائیل با ۴۸ هلیکوپتر جنگنده رتبه ۱۲ جهان و ایران با ۱۲ فرورند هلیکوپتر جنگنده رتبه ۳۵ جهان را به خود اختصاص داده.
مقایسه توان زرهی
قدرت نیروی زمینی شاخص اصلی دیگری در میان زیرمجموعه شاخص قدرت نظامی است. تعداد تانک‌های زرهی کشور‌ها در این زیر مجموعه مورد مقایسه قرار می‌گیرد و ایران در این حوزه رتبه ۷ و اسرائیل رتبه ۱۶ را دارند.
ناوگان خودرو‌های زرهی ایران نیز از اسرائیل مجهز‌تر است. ایران با ۸ هزار و ۵۰۰ وسیله نقلیه زرهی در مقام ۱۲ جهان و اسرائیل با ۷ هزار و ۵۰۰ وسیله نقلیه در رتبه ۱۴ قرار گرفته‌اند.
مقایسه قدرت نیروی دریایی ایران و اسرائیل
به طور کلی ناوگان نیروی دریایی ایران رتبه ۶ و ناوگان نیروی دریایی اسرائیل رتبه ۳۵ جهان را دارند. هیچ یک از ایران و اسرائیل ناو هواپیمابر و هلیکوپتربر، ندارند، اما وضعیت ایران در حوزه زیردریایی‌ها بسیار بهتر است. ایران با ۲۹ زیردریایی در مقابل ۵ زیردریایی اسرائیل در رتبه ۵ جهان ایستاده. اما وضعیت اسرائیل در کشتی‌های گشت زنی بهتر از ایران است. اسرائیل ۴۸ کشتی گشت‌زنی و ایران ۲۰ کشتی دارد.
لجستیک کشور‌ها هم در قدرت نظامی آن‌ها موثر است. از جمله شاخص‌های زیرمجموعه لجستیک می‌توان به تعداد فرودگاه، تعداد بنادر و ترمینال‌ها، نیروی کار، جاده و ریل اشاره کرد. این شاخص به طور مستقیم با وسعیت سرزمینی کشور‌ها رابطه دارد و از این رو عجیب نیست که ایران در مجنوع در حوزه لجستیک برتری قابل توجهی نسبت به اسرائیل داشته باشد.
موشک های میان برد
ایران موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد، موشک‌های بالستیک میان‌برد و موشک‌های بالستیک دوربرد می‌تواند در مسیری پیچیده به اهداف برسند. ایران در حال حاضر دارای موشک‌های بالستیک فاتح، خیبرشکن، ذوالفقار، قیام، سجیل، قدر ۱۱۰، قدر ۳۱۳، عاشورا، فتاح و و فجر ۳و شهاب ۳ در اختیار دارد.
موشک بالستیک دوربرد (IRBM)
موشک شهاب ۴: شهاب ۴ یک موشک ساخت ایران است که در برنامه موشک‌های دوربرد ایران قرار دارد. این موشک نخستین موشک ایرانی است که برای حمل ماهواره و قرار دادن آن در مدار طراحی شده‌است. تغییرات روی موشک شهاب ۴ منجر به ساخت موشک فضایی ایرانی که کاوشگر ۱ نام دارد، شد.
موشک بالستیک هایپرسونیک: موشک بالستیک قاره پیمای سوپرسونیک (مشهور به ICBM) یک موشک بالستیک با برد بیش از ۵۵۰۰ کیلومتر (۳۴۰۰ مایل) است، که عمدتاً برای حمل سلاح های خاص (ارائه یک یا چند کلاهک هسته ای گرما) طراحی شده است. سلاح‌های متعارف، شیمیایی و بیولوژیکی نیز می‌توانند با کارایی متفاوت تحویل داده شوند، اما تاکنون هرگز روی موشک‌های بالستیک قاره پیما مستقر نشده‌اند.
بالستیک دوربرد شهاب ۵
موشک دوربرد شهاب ۵ یکی از موشک های بسیار پیشرفته با برد حداکثری می باشد که اطلاعات کمی درباره این موشک منتشر شده است.
موشک خلیج فارس؛ مافوق صوت بالستیک علیه کشتی‌ها و ناوها
موشک بالستیک و هوشمند خلیج فارس با سرعتی مافوق صوت می‌تواند انواع ناوها و شناورهای دشمن را مورد اصابت قرار دهد.
موشک هوشمند و بالستیک “خلیج فارس” یک موشک مافوق صوت و کشتی‌زن بوده و تفاوت آن با موشک‌های قبلی این است که دیگر موشک‌ها عمدتاً با سرعتی زیر صوت و به صورت کروز عمل می‌کردند اما “خلیج فارس ” با سرعتی مافوق صوت و به صورت بالستیک از سطح زمین شلیک شده و به صورت عمودی از ارتفاع بالا می‌تواند هرگونه ناو و یا شناور دشمن را مورد هدف قرار دهد.
شعاع برد عملیاتی این موشک ۳۰۰ کیلومتر است که در آینده نزدیک نسل جدید آن با بردی بیشتر تولید خواهد شد.
حوت: سریعترین اژدر رادار گریز دنیا
موشک ایرانی «حوت» یکی از سریع ترین موشک های رادارگریز آبی جهان است که معادل ۱۰۰ متر در ثانیه سرعت دارد که حدود ۳ برابر بیشتر از آن موشکی سرعت دارد که آمریکایی ها از داشتن آن به خود می بالند. فناوری ساخت چنین موشکی فقط در اختیار ایران و روسیه (موشک اشکوال) است و به حتم در صورت پرتاب ۲ عدد از این موشک ها ناوهای آمریکایی حاضر در خلیج فارس بدون داشتن راه فراری ضربه ای سخت و مهلک متحمل خواهند شد. موشک انداز های این موشک ترسناک کاملاً رادار گریز بوده و از دید رادارهای دشمن مخفی می مانند.
توفان
نمونه های بومی از موشک های ضد زره در دسترس،که نمونه بومی آن «توفان» نامیده شد از جمله ویژگیهای توفان باید به سرجنگی ۳.۶ کیلوگرمی، جرم ۱۸.۵ کیلوگرم، میزان نفوذ ۵۵۰ میلیمتر و برد ۷۰ تا ۳۸۵۰ متر و سرعت بیشینه ۳۱۰ متر بر ثانیه ای آن اشاره کرد. روش هدایت، پرتابگر و شکل ظاهری توفان صرف نظر از تفاوتهای اندک در ابعاد، مشابه موشک تاو است.
موشک های اسرائیل
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ اسرائیل موشک های جریکو ۳، موشک دلیله و گابریل را در اختیار دارد.
موشک های جریکو ۳
اگرچه این موشک های ایران است که در خاورمیانه بیشترین توجه را به خود جلب کرده، اما لازم به ذکر است که اسرائیل نیز موشک های بالستیک مختص خود را دارد. طبق گزارش های منتشر شده، موشک های سه مرحله ای جریکو ۳ قابلیت حمل کلاهکی ۲.۲ تنی را دارند و موشکی با برد متوسط به شمار می روند.
یک موشک جریکو ۳ با سوخت جامد که امکان پرتاب سریع آن در صورت نیاز وجود دارد، به طور قطع قادر به حمل یکی از آن کلاهک های هسته ای که اسرائیل هرگز به مالکیت آن اعتراف نکرده، خواهد بود. چنین موشک هایی یا دست کم آنهایی که قابلیت حمل کلاهک های هسته ای متعارف را دارند، احتمالا به اندازه کافی برای هدف گیری تاسیسات تحقیقات هسته ای دقیق نیستند.
اسرائیل در پی نگرانی از برانگیختن واکنش بین المللی تا زمانی که شرایط حقیقتا ایجاب نکند، از پرتاب چنین موشکی خودداری خواهد کرد. با این حال، برای تهران بهتر است که علاوه بر جت های جنگنده اسرائیلی، خطر بالقوه موشک های قدرتمند اسرائیلی را نیز در نظر بگیرد.
موشک دلیله
موشک دلیله (به انگلیسی: (Delilah (missile) نوعی موشک کروز است که توسط صنایع نظامی اسرائیل ساخته شده و برای هدف قراردادن اهداف متحرک و با قابلیت جابجا شدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. خطای اصابت (دایره خطا احتمالی)این نوع موشک کمتر از ۱ متر اعلام شده‌است.
موشک گابریل
موشک گابریل(GABRIEL)، موشکی کوتاه برد و هوا به زمین و ساخت اسرائیل است که توسط هواپیما و کشتی قابل شلیک می‌باشد و در سال ۱۹۷۲ وارد ارتش اسرائیل شد و همچنین در جنگ یوم گیپور در سال ۱۹۷۳ استفاده شد. تکنولوژی ساخت این موشک در سال۱۹۷۸ به تایوان صادر و در سال ۱۹۷۹ به آفریقای جنوبی صادر شد. کشورهای آرژانتین، برزیل، شیلی، اکوادور، مالزی، سنگاپور و تایلند دارای آین موشک می‌باشند. گابریل توسط هواپیماهای فانتوم و انواع هواپیماهای تجسسی دریایی قابل پرتاب است. در سال ۱۳۴۹ دولت اسرائیل فشار زیادی به ایران برای خریداری این موشک وارد کرد که نهایتاً موفق نبود.
