ماه رمضان درکلام امام خمینی

** انجام وظایف اسلامی در ماه رمضان
– اگر چنانچه یک گناهی خدای ناخواسته کرده‏اید قبل از ورود به ماه رمضان، توبه کنید، از آن برگردید. بدانید که مهالک زیاد است؛ بدانید که خیلی جاها ما داریم که باید وارد بشویم؛ خطرهای زیاد برای ما هست؛ شما ان شاءاللّه‏ با سلامت و با نفس طاهر، با نفس پاک وارد بشوید در ماه رمضان و در ماه رمضان هم به وظایف ماه رمضان عمل بکنید.(در دیدار روحانیان وطلاب امور دینی؛ ۲۷ مهر ۱۳۵۰ خورشیدی)

– با حلول شهر مبارک رمضان ماه رحمت و غفران و برکت از خداوند متعال مسالت می‏نمایم که عموم مسلمین را بیش از پیش به تکالیف و مسئولیت هایی که خداوند عالم به عهده آنها گذاشته است متوجه فرماید؛ مسوولیت حفظ قوانین الهی و عمل به قرآن کریم که اساس عظمت و مجد اسلام و مسلمین است مسوولیت حفظ وحدت کلمه و مراعات اخوت ایمانی که ضامن استقلال ممالک اسلامی و خروج از نفوذ استعمار است. (در دیدار عموم مسلمانان، دولت های اسلامی و عربی و انقلابیون فلسطینی؛ ۱۹ مهر ۱۳۵۱ خورشیدی)

– لازم است در آستانه فرا رسیدن ماه مبارک رمضان مطالبی را تذکر دهم؛ لازم است در این موقع حساس که بیش از هر وقت احتیاج به اجتماعات اسلامی داریم، ملت مسلمان ما به مساجد در تمام بلاد رو آورند و نهضت را از راه مساجد که دژهای محکم اسلام است، زنده نگه دارند و با شعارهای اسلامی، نهضت را به پیش برند.(در دیدار مسلمانان و مستضعفان ایران و جهان؛ سوم مرداد ۱۳۵۸)

** ماه رمضان تجدید قوای معنوی
–  (در دیدار مسلمانان و مستضعفان ایران و جهان؛ سوم مرداد ۱۳۵۸)

– از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در ماه رمضان، ما محتاج به اصلاح هستیم، محتاج به تهذیب نفس هستیم، تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند. انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیده اند و دنبالش عمل کرده اند و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم بفهمیم و به تکالیف خوامان عمل نکردیم. امیدوارم که ان شاءالله این ماه مبارک رمضان به همه شما مبارک باشد و مبارک بودن به این است که بنابراین بگذارید که به تکالیف خدا عمل کنید.(صحیفه امام؛ جلد ۱۸، خرداد ۱۳۶۳)

– این ماه مبارک با آن همه برکاتی که دارد، ما نمی توانیم از عهده شکر یکی اش براییم ولی باید کوشش کنیم که در این ماه مبارک رمضان که بر ما گذشت، اگر حالی پیدا شد، این حال را تا ماه رمضان دیگر نگه داریم و اگر حالی پیدا نشد متأسف باشیم و کوشش کنیم که پیدا کنیم. این هیاهوها همه رفتنی است، تمام شدنی است، آنچه که هست آنی است که پیش خود ماست، آن باقی است و با ماست و ما باید کوشش کنیم که باطن خودمان را اصلاح کنیم.(صحیفه امام؛ جلد ۲۰ ، خرداد۱۳۶۵)

– این ماه مبارک رمضان با آن همه برکاتی که دارد، ما نمی‏توانیم از عهده شکر یکی ‏اش برآییم، ولی باید کوشش کنیم که در این ماه مبارک رمضان که بر ما گذشت، اگر حالی پیدا شد، این حال را تا ماه رمضان دیگر نگه داریم و اگر حالی پیدا نشد، متأسف باشیم و کوشش کنیم که پیدا کنیم. این هیاهوها همه رفتنی است، تمام شدنی است، آنچه که هست آنی است که پیش خود ماست، آن باقی است و با ماست و ما باید کوشش کنیم که باطن خودمان را اصلاح کنیم.( سفرا و کارداران کشورهای اسلامی مقیم ایران و اقشار مختلف مردم؛ ۲۹ اسفند ۱۳۶۷)

** رمضان؛ ماه مهمانی خداوند متعال
– ماه مبارک رمضان نزدیک شد و در این ماه مبارک خودتان را تقویت کنید به قوّت های روحانی. در یک حدیثی است که پیغمبراکرم فرمودند که ماه رمضان آمد، اقبال کرد، آمد. در ضمنش می‏فرمایند: ضیافت های خدا با ضیافت های مردم این است فرقش که وقتی شما را یک اشخاصی دعوت بکنند به یک مهمانی، وقتی بروید در آن مهمانی به حسب فراخور حال، یک چیزهایی برای خوردنی و یک چیزهایی برای تفریح و این چیزهاست. ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبه‏اش روزه است، آن ضیافت خداست؛ یک شعبه‏اش روزه است و یک امر مهمش که مائدۀ غیبی و آسمانی است قرآن است. (در دیدار اعضای جامعه اسلامی بانوان شمیران؛ ۲۱ تیر ۱۳۵۹)

– شما دعوت شده‏اید به مهمانی خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستید. مهماندار شما، شما را وادار کرده است به اینکه روزه بگیرید. این راه هایی که به دنیا باز است و شهوات است، اینها را سدش کنید تا مهیا بشوید برای لیله القدر. (در دیدار اعضای جامعه اسلامی بانوان شمیران؛ ۲۱ تیر ۱۳۵۹)

** رمضان؛ ماه نبوت
– ماه رمضان، ماه نبوت است و ماه شعبان، ماه امامت. ماه رمضان، لیله القدر دارد و ماه شعبان، شب نیمه شعبان دارد که تالی لیله القدر است. ماه رمضان مبارک است؛ برای اینکه لیله القدر (دارد) و ماه شعبان مبارک است؛ برای اینکه نیمه شعبان دارد.(در دیدار گروهی از مسوولان نظام ؛۲۵ فروردین ۱۳۶۶)

** نزول قرآن در ماه مبارک رمضان
– ماه رمضان مبارک است؛ برای اینکه نزول وحی در او شده است یا به عبارت دیگر، معنویت رسول خدا وحی را نازل کرده است و ماه شعبان معظم است؛ برای اینکه ماه ادامه همان معنویات ماه رمضان است. این ماه مبارک رمضان جلوه لیله القدر است که تمام حقایق و معانی در او جمع است و ماه شعبان، ماه امامان است که ادامه همان است. (در دیدار گروهی از مسوولان نظام ؛۲۵ فروردین ۱۳۶۶)

– ماه رمضان مبارک است که قرآن بر او وارد شده است و ماه شعبان مبارک است که ادعیه ائمه- علیهم السلام- در او وارد شده است. ماه مبارک رمضان (است) که قرآن را وارد کرده است. (در دیدار گروهی از مسوولان نظام ؛۲۵ فروردین ۱۳۶۶)

– من باز هم عرض می‏کنم به آقایان که ماه مبارک رمضان است و درهای رحمت خدای تبارک و تعالی به روی همه گناهکاران باز است و شما تا دیر نشده است در این ماه رمضان خودتان را اصلاح کنید. ما همه باید خودمان را اصلاح کنیم؛ ما هیچ کداممان یک آدم حسابی نیستیم. پناه به خدا باید ببریم و خودمان را اصلاح کنیم و با این جریانی که خروشان و دریای مواج آدم های متعهد است ما با آنها خودمان را در همان جریان بگذاریم. جریان مخالف سیل، انسان را خرد می‏کند، جریان مخالف موج های شکننده دریا، انسان را از بین می‏برد.( در دیدار خانواده‏های شهدای فاجعه ۷ تیر و اعضای دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی؛ ۲۹ اسفند ۱۳۶۷)

– در ماه مبارک رمضان قضیه ‏ای اتفاق افتاد که ابعاد آن قضیه و ماهیت آن قضیه در ابهام الی الابد مانده است برای امثال ماها و آن نزول قرآن است. نزول قرآن بر قلب رسول اللّه‏ در لیله القدر، کیفیت نزول قرآن و قضیۀ چه بوده است و روح الأمین در قلب آن حضرت قرآن را نازل کرده است. باید بگویم غیر از خود رسول اکرم و آنهایی که در دامن رسول اکرم بزرگ شدند و مورد عنایت خدای تبارک و تعالی، عنایات خاص او بودند، برای دیگران مطلقا در حجاب ابهام است که مسئله تنزل چی است که غیر از خود رسول‏اکرم(ص) کسی به این ضیافتی که خدای تبارک و تعالی دعوت کرده است، آن طور که او اجابت کرده است کسی اجابت نکرده است.(در دیدار ائمه جمعه و جماعات استان ها، شورای سرپرستی طلاب غیر ایرانی مقیم قم و مسوولان دفتر نمایندگی امام در سپاه پاسداران و روحانیون؛ ۲۹ اسفند ۱۳۶۷)

– ماه مبارک رمضان که ماه مبارک است ممکن است برای این باشد که ماهی است که ولی اعظم؛ یعنی رسول خدا واصل شده است و بعد از وصول، ملائکه را و قرآن را نازل کرده است. به قدرت او ملائکه نازل می‏شوند؛ به قدرت ولی اعظم است که قرآن نازل می‏شود و ملائک نازل می‏شوند. ولی ‏اعظم، به حقیقت قرآن می‏رسد در ماه مبارک و شب قدر، و پس از رسیدن، متنزل می‏کند به وسیله ملائکه -که همه تابع او هستند- قرآن شریف را، تا به حدی که برای مردم بگوید. قرآن در حد ما نیست، در حد بشر نیست.(در دیدار اعضای شورای نگهبان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و هیأت دولت؛ ۲۹ اسفند ۱۳۶۷)